BEATLES FOTOGRAAF: TERRY O'NEILL

 

Terry O'Neill: "1963. De allereerste popfoto die ik nam, in de achtertuin van Abbey Road. Ik wist niet wat ik ermee aan moest, niemand had ooit een groep gefotografeerd dus nam ik ze mee naar buiten met hun gitaren en Ringo met een cimbaal. Het was het enige idee wat er bij me opkwam. De foto's zijn zo naïef.

 

Zij wisten ook niet wat ze moesten doen, maar het was het begin van alles. Ze waren 'Please Please Me' aan het opnemen en niemand wist nog dat ze zo beroemd zouden worden. 

 

Maar het waren vier geweldige persoonlijkheden, het straalde van ze af. John nam het voortouw, je kunt op de foto al zien dat hij de leider is, hij was duidelijk de sterkste. Hij wilde vooraan staan. John en Paul waren perfect samen en dat niet alleen op 't podium. Daarbuiten waren ze slimme jonge ritselaars. John zat vol ironie, Paul was charmant. Niemand maakte hen wat wijs. George was een briljante gitarist, maar verlegen en serieus. Ringo zat nog maar kort bij de band en was een grappige kerel.

 

Een redacteur vroeg mij de opkomende jeugd cultuur te fotograferen. 

Het was net of zij de optelsom waren van de verandering in sfeer in die tijd. Ze droegen hun haar langer dan anderen, en hun kleding was apart maar leuk, haast ongedwongen. Ik nam de foto's mee terug naar de krant. Ze lagen bij de redacteur in zijn 'in' lade maar op een dag waren er geen trein ongelukken, oorlogen of sensationele recht zaken om op de voorpagina te zetten, toen zette hij de Beatles erop – en er kwam een verbazingwekkend respons. De krant was uitverkocht.

 

Het was een openbaring – jonge mensen kochten de krant omdat er een nieuwe onbekende band op de voorpagina stond. Een paar weken later werd de plaat uitgegeven en die ging regelrecht naar nr. 1. Binnen een paar weken waren ze het grootste nieuws in Engeland; binnen een paar maanden waren ze het grootste nieuws van de wereld – en de 'Sixties' waren een feit".