Voordat die kreten hierboven aan bod komen ga ik jullie eerst al het goede voor 2015 wensen . En dat Macca maar gauw van zijn pensioen mag gaan genieten.
Mijn Beatles voornemen is om Ringo de Fab van 2015 te laten worden.
Ringo kan al vanaf het begin bij mij niet meer stuk. Hij is echt BRILJANT.
Ga maar na. De drie gitaristen konden elkaar vertellen en voordoen welke akkoorden zij moesten aanslaan. Voorbeelden te over op diverse bootlegs.
Ringo moest altijd zelf het tempo, de roffels op de snaardrum en\of Hi-hat zelf verzinnen. Dat betekent dat Ringo een uitstekend gehoor had voor melodie maar ook precies wist waar en wanneer het ingetogen, snel of langzaam moest zijn. Luister maar eens naar Ticket To Ride, Tomorow Never Knows en last but not least.
A Day in the Live. Maar naar welke song je ook luistert, het drumwerk is zo solide en knap gedaan dat het niet verwonderlijk is dat John Ringo de allerbeste drummer vond. Terecht dat onze Ringo nu een plaats krijgt in The Hall off Fame.
Ik heb de opkomst van de Fab bewust meegemaakt en als je er nu zo op terug kijkt hebben zich in mijn beleving Bizarre maar nog meer briljante gebeurtenissen voorgedaan. De meesten wist ik pas jaren later maar een die wel uit de jaren zestig stamt is deze.
Alle muziek van The Beatles bestond uit drie gitaren en de drum.
Prima, tot dan toe briljant. Tot dat ik voor het eerst Got to Get You into My Live hoorde. Het begon al direct met hoorngeschal.
Gatver de gatver, dacht ik toen welgemeend, let wel het waren de jaren zestig hé.
Dit was nooit vertoond. Dit zijn mijn helden niet meer enz enz .
Ze verloochenen hun afkomst, krijgen kapsones en meer van dat moois.
Niet wetende dat juist deze muzikale veranderingen baanbrekend en grensverleggend zouden zijn.
Niet veel later kwam Penny Lane met de overbekende piccolo. Vond ik briljant.
Ja ,het kon snel gaan in die tijd. En zo zijn er meer van dit soort gebeurtenissen die ik toen bizar vond en nu briljant.
Wat ik altijd bizar zal blijven vinden is, dat die drie lafbekken Brian Epstein het vuile werk lieten opknappen door Pete Best de zak te geven.
Nog een briljant voorbeeld uit de jaren zestig waar ik nu nog van kan genieten.
Nowhere Man op Rubber Soul. Begint rustig en op 48 sec. komt er een klein gitaarsolootje die in toonhoogte omlaag gaat en dan in de 62e seconde komt er opeens een hele hoge ping uit de snarenkast. BRILJANT, nu nog zou ik willen weten wie dat verzonnen heeft. John zelf,of Paul, ik denk de laatste.
Paul heeft wel meer Briljante hoogstandjes gehad. Tijdens maar ook na zijn Beatles periode. Denk aan Flaming Pie.
Briljant was zijn Pepper idee, maar ook zijn bemoeienis met de Pepper hoes en wat dacht je van de Abbey Road Hoes.
Nu we het toch over Abbey Road hebben. Ongelofelijk Bizar vind ik dat ook nu na de remastering van het hele oeuvre de kwaliteit van het album Abbey Road nog steeds niet optimaal is. De ruis die het album jaren lang ontsierde zit er nog steeds in, weliswaar minder maar toch.
En zo zou ik nog veel meer Bizarre en Briljante voorbeelden kunnen aanhalen, maar jullie hebben vast zelf andere en betere momenten voorhanden.
In mijn vorige column beloofde ik het verslag van Har van Fulpen over zijn belevenissen tijdens het bezoek van de Fab Four in Nederland.
Dit deed hij in The Beatles show op de zeezender Veronica februari 1974.
Ik heb er wat overtollige muziek en informatie uitgeknipt en Har klinkt echt zo.
Maar als toetje heb ik er een uniek spotje van Paul voor geplakt. Iemand heeft op een gegeven moment Paul een microfoon onder zijn neus geduwd met de opdracht een leuk spotje over Radio Veronica te produceren. Je hoort dat Paul ter plekke iets verzint over een nieuwe Veronica manager, complete onzin natuurlijk.
Even met Adje Bouwman gebeld, waar wanneer en door wie is dit opgenomen.
Na het beluisteren zei Ad: geeeeeeen idee. Hij schaarde het onder het
Veronicaanse fenomeen "Daar heb je er weer een" ofwel, men deed maar wat.
Ik zelf denk dat het in Blokker is opgenomen omdat Veronica de meeste kaarten van de middag voorstelling (6500 van de 7000) had opgekocht, maar dat is gissen, wel heel bizar. Maar ook wel weer briljant dat ik jullie er nu ook deelgenoot van kan maken. . Luister en huiver
ps: Het meest bizarre is toch wel dat er negen Beatles platen uit de Top 2000
zijn verdwenen. En dat mogen we ons zelf aanrekenen.
See You Beatle People.
Ad Tervoort
Reacties
In Nowhere Man wordt dit toegepast op de hoge E-snaar, in de twaalfde fret. Je dempt dan de snaar precies in het midden af, de beste plek voor een flageolet. Dat gebeurt tijdens het dan gespeelde E akkoord. In de song geeft het een prachtige opmaat voor het volgende couplet.
Groeten, Paul t'Sas, Breda
Ten eerste wens ik jou en de anderen een mooi jaar 2015 toe, met daarbij The Beatles.
Bij jouw laatste punt ga ik op de column in.
Ik geef mijn stem nooit aan de Top 2000, maar stem elke dag af op de muziek die ik mijn hele leven al waardeer. O.a. het album Abbey Road zonder ruis.
Ik heb Radio 2, laat staan de Top 2000, niet nodig om van de muziek van The Beatles te genieten.
Dat ze nu op 1 of op nummer 2001 staan, heb ik niets meer of minder om.
Niet in mijn ooghoeken, maar in mijn oorhoeken, heb ik er flarden van opgevangen.
De Top 2000 zegt mij niets
Met een groet,
Cornelis.
P.S. Een mooi geluidsfragment , bedankt.
Als ik Abbey Road op mijn hoogwaardige cd speler
beluister hoor ik alleen een zeer goede opname
Abbey road klinkt super zelfs als je deze opname uit
1969 vergelijkt met wat er nu uitkomt
Ik weet natuurlijk niet waar je op afspeeld
Mijn speler is de Denon dcd-2000
Mijn luidsprekers b&w-802matrix dit merk wordt ook
in Abbey studio gebruikt
grt en veel luisterplezier
Guus
Met alle respect voor Ringo's drumtalenten overigens m.b.t. je bovenstaande artikel.
Groet,
Ed.
Groetjes vanuit Aruba
RSS lijst met reacties op dit artikel