Deze maand is het 42 jaar geleden dat John Lennon's LP Mind Games werd uitgebracht.
Één van Lennon's mindere platen en het begin van wat Lennon zijn Lost Weekend noemde. Een weekend waarin hij zijn pubertijd dunnetjes over deed met veel drank, drugs en vrouwen. Een weekend wat 18 maanden duurde overigens.
Op een feest dat op de avond van (maar zeker niet ter ere van) de herverkiezing van Richard Nixon gehouden werd was Lennon zo stom om in de aanwezigheid van zijn vrouw Yoko zich met een dame af te zonderen naar een slaapkamer en daar luidruchtig de liefde te bedrijven. Yoko schopte hem de deur uit maar gaf haar Japanse secretaresse May Pang de opdracht om goed voor Lennon te zorgen in de ruimste zin van het woord. En zo stapte Lennon weliswaar over naar May Pang, maar hij bleef Yoko dagelijks bellen en smeken hem terug te nemen. Dat zou pas in '75 gebeuren. In de tussentijd bracht Lennon een paar platen uit, waaronder dus Mind Games.
Lennon stond er om bekend zijn songs nogal eens te herschrijven, of de beste stukjes van nummers te recyclen. Zo ook bij het nummer Mind Games. Het begon allemaal met de het nummer I promise, een smeekbede naar Yoko, die niet verder kwam dan een demo. En terecht. Maar blijkbaar vond ie een stukje te goed om weg te gooien dus die vinden we weer terug als de bridge in Mind Games. Vervolgens kwam de melodie, toen Lennon het nummerMsakie Love, Nor War schreef. Een slogan die anno 1973 al achterhaald was, dus Lennon gooide de tekst weg. Vervolgens werd het Mind Games
In de bridge horen we weer Lennon's geflirt met reggae. Dat gebeurde voor het eerst in de solo van You can't do that in 1964 waardoor we Lennon gerust als een van de blanke reggaepioniers mogen bijschrijven.
Ron Bulters
