Op papier kon er niks mis gaan. De Bee Gees, Peter Frampton en vele andere sterren, de muziek van The Beatles.
Daar moest een hitfilm van te maken zijn. De producers kondigden het zelfs aan als “Gone with the wind” voor deze generatie.
Maar papier is geen film. En alle ingrediënten bij elkaar gooien maakt nog geen gerecht.
Laten we voorzichtig zeggen dat het resultaat “Sgt. Peppers lonely hearts club band”, de film waar we het over hebben, niet bepaald een succes was laat staan cinematografische waarde had.
En nog voorzichtiger: zelfs supersterren kunnen de muziek van de Beatles niet altijd tot hun recht laten komen. Of laten we eerlijk zijn. Zelden is er zulke bagger gemaakt…… Het slechtste nummer zoeken was nog een hele opgave. Maar veel slechter dan Mean mr mustard kan niet.
Gelukkig was er één uitzondering. Zelfs de Beatlesversie verbleekt bijna bij Got to get you into my life van Earth, wind and fire.
Ron Bulter
