Deze week mocht ik voor het dagelijkse nieuws een artikel vertalen over (alweer) een veiling van waardevolle Beatlesspullen.
Deze keer werd de partij aangeboden door een rasechte internethandelaar – iemand die van Marktplaats zeg maar zijn beroep heeft gemaakt – maar hoe vaak lees je wel niet dat iemand bij het opruimen van de zolder nog ergens een vergeten doos zeldzame Beatlesmemorabilia tegenkomt? Best vaak, als je het mij vraagt!
Ik kan me daar weinig bij voorstellen. Niet in de laatste plaats omdat je dat toch zeker wel zou moeten kunnen onthouden, zo’n museumcollectie aan verzamelwaar van je idolen. (Toegegeven, de echte verzamelaar is in veel gevallen overleden en het zijn vaak de erfgenamen die deze grote ontdekking doen.) Maar wat ook een rol speelt, is dat ik absoluut niet de middelen zou hebben om ook maar iets van waarde aan te kunnen schaffen.
Dat heeft waarschijnlijk te maken met mijn leeftijd. Hoewel ik me bij tijden stokoud voel, ben ik nog jong vergeleken met de ‘gemiddelde’ Beatlesfan. Ik was nog niet eens geboren toen John Lennon werd vermoord! Het gevolg is natuurlijk, dat ik de jaren zestig niet zelf heb meegemaakt. Ik was er nog niet en kon dus geen concertkaartjes bewaren, singeltjes kopen of mij storten op Beatles-o-mijn-god-dat-moet-ik-hebben-meuk. Allemaal spullen die je misschien in de loop der jaren langzaam verzamelt, maar die – naar mate diezelfde jaren verstrijken – steeds meer geld waard worden.
Er is dan volgens mij ook geen waardevastere investering dan je geld steken in zeldzame Beatlesmemorabilia.
Wat je ooit misschien dan ook voor een habbekrats op ongeveer iedere straathoek kon kopen, blijkt nu ineens veel geld waard te zijn. Zo veel geld, dat ik het onmogelijk kan opbrengen om dat zo maar even op tafel te leggen.
Ik bedoel: 100.000 pond voor een mottig pak dat ooit van John Lennon was?!
Nou is dat natuurlijk wel een heel erg buitensporig voorbeeld, maar hopelijk snap je mijn punt. Zo leuk is het helemaal niet om jong en Beatlesfan te zijn. Je hebt én alle lol van de jaren zestig (en daarna) gemist én het is nu onbetaalbaar geworden om nog iets leuks van je idolen aan te schaffen.
Ik zet dus nog maar even een MP3-tje aan en spaar ondertussen rust
Laura Alblas
