Je kunt ze The Next Generation noemen: de zonen en dochters van The Beatles. Het is voor deze kinderen niet altijd eenvoudig gebleken om te 'dealen' met hun afkomst. Met een vader die één van de beroemdste figuren is uit de geschiedenis van de 20ste eeuw, blijkt het even zoeken naar wie je zelf bent en wilt worden. Zeker als je continu met je vader vergeleken wordt. Onlangs schreef ik over Julian Lennon, de oudste zoon van John. Vandaag wil ik wat meer vertellen over Dhani Harrison. Met zijn fysieke verschijning en stemgeluid houdt hij de herinnering aan zijn vader levend. Muzikaal gezien bewandelt hij andere wegen. Gelukkig, want dat lijkt me heel bevrijdend voor hem. Daarnaast bewaart en bewaakt hij het erfgoed van zijn vader nauwgezet. Een prima combinatie. - lees verder -
spelen. Vader Harold had niets met religie, maar moeder Louise was van huis uit katholiek en vond het belangrijk dat haar kinderen gedoopt werden. Als kind vergezelde George zijn moeder op hoogtijdagen als Kerstmis en Pasen naar de kerk, maar hij verloor zijn interesse als tiener. Toch was er iets opmerkelijks gaande. Als kind had George regelmatig mystieke ervaringen, zo vertelde hij zelf in een interview in 1977. Onverwacht en zonder enige aanleiding kon hij zich ineens heel klein voelen en tegelijkertijd onderdeel van iets heel groots. It was feeling like two different things at the same time. And this little thing, this feeling that would vibrate right through me, would start off like rolling around and it would start getting bigger and bigger and faster and faster until it was going like so far and so fast that it was mind-boggling, and I'd come out of it really scared. Er gebeurde dus iets bij de jonge George, dat blijkbaar tijd nodig had om zich te ontwikkelen.
van hun tweede film, Help! De groep werd opgemerkt door Swami Vishnu-devananda. Deze geestelijke verbleef op hetzelfde eiland en voelde een sterke behoefte om de vier bandleden een exemplaar van zijn werk The Complete Illustrated Book of Yoga te geven. George pakte het boek aan, legde het weg, maar raakte er een tijd later in geïnteresseerd. De opnames van Help! verplaatsten zich vervolgens naar Londen Ook daar gebeurde iets onverwachts. Tijdens het filmen van een scène in een Indiaas restaurant, hoorde George het geluid van een sitar. Gefascineerd door de sound had hij daarbij een onverklaarbaar gevoel van herkenning. In het boek Tune In schrijft Mark Lewisohn dat Louise, Georges veel oudere zus zich iets bijzonders wist te herinneren. Namelijk dat haar zwangere moeder in de winter van 1943 heel graag op zondagen naar een radioprogramma luisterde, getiteld Radio India. Daarbij schalden de klanken van de sitar, de tabla en de Indiase fluit door de woonkamer van de Harrisons in Liverpool. 
wisten de Beatle te vertellen dat 's werelds beroemdste sitarspeler, Ravi Shankar, wel eens in hun studio opnames maakte. Ze legden een elpee van Ravi op de platenspeler en lieten George kennismaken met de muziek van Shankar. Ook spoorden Crosby en McGuinn George aan om de grote Ravi beslist eens te ontmoeten. Terug in Engeland kocht George zelf een sitar. Het is het exemplaar dat te horen is op Norwegian Wood. Een Oosters instrument op een westerse popplaat, dankzij de fascinatie van George Harrison.
gebracht met LSD. Simpelweg door het na een diner in hun koffie te laten glijden. Er volgde een intense LSD-trip die John en George, naar eigen zeggen, voorgoed zou veranderen. Bij George wakkerde het zijn spirituele gevoelens weer aan. In 1987 vertelde George LSD just opened the door and I experienced really good things. I never doubted God after that. George experimenteerde met de drug, maar keerde zich later van af.
Yogi
nummers, revolutionaire opnametechnieken, exotische instrumenten, een hoes waar je naar blijft kijken.... Hoe vertel je dat allemaal in een minuut of 35? Ik besloot de hulp in te roepen van 
Uiteindelijk hebben we er voor gekozen de luisteraar mee te nemen naar de Abbey Road studio's en materiaal te laten horen dat nooit op de plaat terecht is gekomen: demo's, probeersels, repetities en afwijkende mixen uit de beroemde Studio Two waar maandenlang aan Sgt. Pepper werd gesleuteld. Bij die fragmenten vertellen we de verhalen achter de liedjes. Eén van die verhalen gaat over Meta Davies, een Londense dame die door Paul McCartney werd vereeuwigd op het album. Althans, dat leek haar zelf meer dan duidelijk. Echter de meningen zijn verdeeld.
beïnvloedt. Als je ook nog eens uit dezelfde stad komt en als tiener wegdroomt bij dezelfde muzikale jeugdhelden, dan heb je bijna een gemeenschappelijk muzikaal DNA. Dat was zeker het geval bij John, Paul, George en Ringo. Wanneer we Ringo dan even buiten beschouwing laten (omdat hij meer drummer dan componist was en is) dan kun je zeggen dat de overige drie elkaar onderling op muzikaal gebied enorm moeten hebben beïnvloed. Die wederzijdse beïnvloeding en inspiratie hield niet op bij het uiteengaan van The Beatles in 1970. Hoewel John, Paul en George verschillende persoonlijkheden hadden en solo-albums in zeer uiteenlopende muziekstijlen maakten, resoneert er in veel van hun nummers toch eenzelfde ondertoon. Misschien begrijp je wat ik bedoel.
