Beatlesfanclub NL

Twee Beatlesleden hebben een nummer dat Woman heet op hun naam staan.
 
De bekendste is uiteraard de single van John lennon. Maar McCartney scoorde al een hitje in 1966, zij het via vele omwegen. We hebben het over Woman van Peter and Gordon.
 
Peter and Gordon kregen een aantal hits dankzij McCartney, I don't want to see you again en World without Love.
De bovenmatige interesse in het duo was niet heel raar. In 1966 had McCartney een relatie met de mooie Jane Asher. En die had een roodharig broertje die naar de naam Peter luisterde. De helft van Peter and Gordon dus.
Het was dus niet zo vreemd dat McCartney die een eigen kamer had in het huis van de Asher's af en toe wat aan zijn zwager gaf en hoewel - of omdat - hij natuurlijk niet de meesterwerkjes weg gaf kwam er al snel kritiek.
 
De nummers zouden alleen hits geworden zijn omdat ze door Lennon en McCartney geschreven waren. McCartney wilde bewijzen dat deze kritiek onterecht was en schreef woman voor Peter and Gordon, met als voorwaarde dat de schrijverscredits met de naam Bernard Webb op het singletje zouden verschijnen. Hoewel het niet zo'n grote hit was als de andere twee McCartney songs voor het duo haalde het de hitlijsten.
 
McCartney was zelf gecharmeerd van het nummer want drie jaar na dato horen we het hem herinneringen ophalen en het hem op piano spelen en zingen tijdens de opnames voor let it Be.
 
Een opname die niet hitwaardig was, maar toch een leuk Beatlessouvenir is.
 
 
En de uiteindelijke versie van Peter and Gordon:
 
 
Ron Bulters
 

Op 25 februari 2015 had George Harrioson 72 geworden. Of een dag eerder? Hoewel op zijn geboortecertificaat de 25e staat, meende hij een paar jaar voor zijn veel te vroege dood dat hij een dag eerder geboren is. 
 
En wat als eerste soloplaat wordt beschouwd was eigenlijk zijn derde na de Indiaas getinte soundtrack Wonderwall en het allereerste synthesizeralbum aller tijden (maar net zo experimenteel als Lennon's avant-garde albums) Electronic Sounds. Zijn eerste echte soloplaat zag het levenslicht in november 1970, om precies te zijn 31 jaar minus twee dagen voor zijn dood. een driedubbelalbum, All Things Must Pass.
 
Het leuke is dat veel van de werkopnames van het album zijn opgedoken. van de akoestische demo's tot de daadwerkelijke versies. George Harrison liet zich omringen met een hoop muzikanten. Hij was indirect medeverantwoordelijk voor het ontstaan van Derek and the Dominos, de superband van Clapton, want ze deden allemaal mee.
 
Naast nog vele supersterren en de man die maar liefst twee keer iets met The Beatles te maken had voordat hij zelf als drummer van Genesis zou doorbrengen. We zien hem als jochie van een jaar of 14 in A Hard Day's Night en we horen hem op de bongo's op All things must pass: Phil Collins. Al was ie toen zo onbekend dat hij op het originele album niet eens genoemd werd.
 
Het is mooi om de evolutie te horen van het nummer Let it Down. De akoestische demo is oorstrelend. Nadat het nummer met band is opgenomen laat Phil Spector zijn beroemde Wall Of Sound er op los. Hoewel de man het liefst 70 muzikanten (met zo veel mogelijk drummers, bassisten, gitaristen en violisten) tegelijk liet spelen en dus niet vies was van een vet geluid, gaat Phil hier volledig los. De violen zouden perfect de bekende moordscène in Psycho kunnen begeleiden! In de uiteindelijke mix zijn die violen grotendeels weggemixt maar waarschijnlijk lekte het geluid zo door in de microfoons dat ze niet helemaal weg gehaald konden worden. Of misschien had hij het geluid meteen al bedoeld. hoe dan ook, van een simpele ballad is een over de topversie uitgebracht. Harrison was bij de heruitgave van het album vlak voor zijn dood geneigd om het grootste deel van de productie te verwijderen maar eerlijk is eerlijk: All Things Must Pass blijft één van de allerbeste solo-beatlesplaten. 
 
Hier horen we de akoestische versie.
 

Ron Bulters

Hoe zat het nu met de eerste soloplaat van Lennon?
 
Als we de drie avant-garde albums met Yoko en het live-album uit Toronto even buiten beschouwing laten was Lennons eerste soloalbum John Lennon/Plastic Ono Band uit 1970. Lennon had de primal screamtherapie gedaan, wat er op neer kwam dat hij terug ging naar zijn geboorte en alle pijn van zich af moest schreeuwen. Hij deed dat muzikaal op dat album nog eens dunnetjes over.
 
Lennon koos voor een zeer spaarzame begeleiding: Ringo op drums, Klaus Voormann, die hij uit de wilde dagen in Hamburg kende, op bas, Lennon op gitaar of piano en af en toe een piano van Billy Preston. Opmerkelijk was dat Phil Spector de producer was, de man die het liefst zo veel muzikanten tegelijk liet spelen. De plaat van Lennon is een album vol pijn, verdriet en woede.
 
Over het verlies van zijn moeder en vader, over het uiteengaan van The Beatles, over zijn afkomst en hoe hij door iedereen werd aangevallen. Lennon schreeuwde en vloekte het allemaal van zich af. Opvallend genoeg bevat het album ook een van Lennon's mooiste liefdesliedjes, met de toepasselijke titel Love. Lennon begeleidt zichzelf op gitaar en daarnaast horen we de karakteristieke piano. Niet bespeeld door Billly Preston, maar door Phil Spector. En hoewel Spector zichzelf graag vergelijkt met Beethoven en Mozart horen we tijdens de sessies hem eerlijk toegeven dat hij geen geweldig pianist is.
 
Aanvankelijk hield Spector het bij simpele akkoorden tot we hem ergens ineens onzeker een melodietje horen spelen. Vanaf dat moment wordt dat melodietje meteen de bodem van het nummer en het is prachtig om de complete sessies te horen. Van de eerste onzekere takes - zoals we in de outtake kunnen horen - tot een van Lennon's mooiste nummers.
 
{youtube}40AL-NIvbD0/295/180/1{/youtube}
 
Ron Bulters

Patti Boyd is verantwoordelijk voor drie hitsongs, zij het als inspiratiebron.
 
Eric Clapton's Layla en Wonderful Tonight gaan over haar. Hij was ook haar tweede echtgenoot. Na George Harrison, die haar eerste man was. Al moet er één ding eerlijk bijgezegd worden: Harrison had zo veel moeite met de tekst van Something, dat hij haar aantrekkelijkheid aanvankelijk vergeleek met die van een bloemkool op aanraden van John Lennon... .. En dan was de het begin van de eerste regel nog gestolen ook.
 
Toen The Beatles hun Apple-label begonnen werd James Taylor door Peter Asher (de ex-zwager van Paul McCartney en ooit helft van het duo Peter and Gordon ontdekt en nam hij zijn eerste album op voor het Applelabel. Een van de nummers die de aandacht van Asher had getrokken was het mooie Something In The Way She Moves. en die zin werd door Harrison gejat voor zijn eigen Something. In januari 1969 horen we Harrison zingen Something In The Way She Moves Attracts Me Like A Cauliflower en vraagt hij Lennon mee te denken over de tekst. -~-
 
Something zou Harrison's eerste Beatles A-kant van een single worden en een van de meest gecoverde songs. Het was (in zijn woorden) de favoriete "Lennon/Mccartney Song" van Frank Sinatra. En hoewel zowel Lennon, McCartney als James Taylor een stukje inspiratie bijdroegen is het inderdaad een van 's mans mooiste nummers.
 
 
Ron Bulters
 

In februari is het 51 jaar geleden dat The Beatles Amerika veroverden.

Een gebeurtenis die nooit meer in de geschiedenis herhaald is. Ze hadden de eerste 5 (!) plaatsen tegelijkertijd bezet in de hitparade, met I Want to hold your hand op nummer 1.
 
De aankomst op het vliegveld en de bijbehorende persconferentie waren legendarisch en hun eerste tv-optreden bij Ed Sullivan was het bestbekeken programma ooit. Sterker nog, tijdens de uitzending werden er geen misdaden gepleegd in de Verenigde Staten wat misschien wel het meest bizarre record is wat de band gebroken heeft!
 
Na de Sullivanshow reisde de band af naar Washington voor hun eerste optreden. De beelden van het concert zijn bewaard gebleven en wie het ziet kan zijn ogen niet geloven. Het publiek zat rondom het podium en na elke paar nummers werd alle apparatuur een kwartslag gedraaid. En niks geen roadies: Ringo Starr staat zelf zijn drumstel te verplaatsen. En de rest zeult met de versterkers.
 
Tijdens het optreden spelen ze uiteraard I want to hold your hand, maar ook hun eerste Engelse hit, Please Please me. Een nummer dat maar zeer kort op de setlist van The Beatles stond.



Ron Bulters

inloggen / registreren

Geregistreerde bezoekers ontvangen regelmatig onze nieuwsbrief en profiteren van onze kortingsacties.

Anne’s column

08/01/2017
Je kunt ze The Next Generation noemen: de zonen en dochters van The Beatles. Het is voor deze kinderen niet altijd eenvoudig gebleken om te 'dealen' met hun afkomst. Met een vader die één van de...

Ron's Rarities

20/12/2016
Op 8 december 1980 maakte een aantal schoten een einde aan het leven van John Lennon. Een man de na een afwezigheid van vijf jaar weer volop in de studio aan het werk was en van plan was om in 1981 weer...

Zeldzaam !!!!

Fab4Cast

Written on 30/11/2016, 16:24 by Ramon
Bob ‘BDJ’ de Jong gooit nogmaals de catalogus van The Beatles in de mixer. Luister naar nog meer van zijn mash-ups en herinterpretaties. Zo heb je The Fab Four nog nooit gehoord!   Klik hier om...
683380