Hoewel George Martin het tot de dag van vandaag dwars zit (en meent dat ie het zelf beter kon) was hij gentleman genoeg om wel het orkest te dirigeren en het nummer te produceren. Het is het eerste nummer dat een vrouwelijke muzikant te horen is op een Beatlesplaat (de harpiste Sheila Bromberg).

 

Het verhaal achter de song is geïnspireerd door het verhaal in de krant over de 17-jarige Melanie Coe die van huis weggelopen was. SHE'S LEAVING HOME kent twee verschillende officiële versies. De nu bekendere stereoversie en de destijds gebruikelijkere monomix die een semitoon hoger klinkt omdat de opname sneller is afgespeeld om McCartney jonger te laten klinken. Een paar jaar terug kwam er een merkwaardige versie in het ondergrondse circuit. Het nummer verschilt in één opzicht van de officiële versie: achter de refreinen zit een stukje extra cello en McCartney doet een tweede stem. In beide gevallen is de keuze juist geweest om ze te wissen in de eindmix. De extra stem is wel te vinden op Youtube, de extra cello niet....

 

Nog één opmerking over het arrangement. Volgens mij was het Louis van Dijk die ooit opmerkte dat er een fout akkoord in het nummer zit. Maar toen hij het naar zijn mening juiste akkoord speelde klonk het niet goed. Tot op de dag van vandaag vraag ik me af welk akkoord hij bedoelt......

Ron Bulters

 

Er is een link. Namelijk de band Grapefruit. Deze band stond onder leiding van George Alexander (Young), de broer van George Young, die met Nederlandse Harry Vanda (eigenlijk Van den Berg) in The Easy Beats en Flash and the Pan speelde en de producers waren van hun jongere broertjes Malcolm en Angus in AC/DC en John Paul Young. Maar hoewel Grapefruit de minst succesvolle band van het stel is, is het verhaal achter de band wel leuk, al is het alleen al vanwege The Beatles. Veel mensen weten wel dat de band hun eigen label, Apple had en dat ze een korte tijd eigenaren waren van de Apple Boutique in Baker Street in Londen (nog een tijd opgesierd door een prachtige muurschildering van de Nederlanders The Fool (die later een plaat zouden maken met Graham Nash en waarvan Simon en Marijke nog een enorme hit in Nederland scoorden met I saw you, maar we dwalen af....).

 

Maar daarvoor waren The Beatles al gestart met Apple Publishing met het doel nummers van veelbelovende artiesten aan andere platenmaatschappijen te slijten. En dat er een oog voor talent was bleek wel uit het feit dat Gallagher & Lyle, The Iveys (later Badfinger) en Grapefruit bij Apple Publishing op de loonlijst stonden. Grapefruit werd speciaal door Apple publishing geformeerd en de naam werd verzonnen door John Lennon die eigenlijk plagiaat pleegde omdat hij de naam jatte van het boek Grapefruit van Yoko Ono.

 

Paul McCartney zou een promofilmpje regisseren en George Harrison schijnt een van de leden te hebben helpen verhuizen. Dat was John Perry die ook op Hey Jude meezong (en beweert dat hij fucking hell op de plaat zegt, hoewel dat meestal aan John Lennon wordt toegeschreven).Grapefruit was het eerste succes voor The Beatles. Hun debuutsingle was Dear Delilah, die overigens, net als de andere platen niet op het Applelabel werden uitgebracht. Het haalde de onderster regionen van de hitlijsten maar wordt wel als een van de klassieke psychedelische hits gezien. Met Deep Water zouden ze ook in Nederland een hit scoren.

 

{youtube}ExmAhSbUQTk/295/180/1{/youtube}

 

 

Merkwaardigerwijs was het Ringo die na het uiteenvallen van The Beatles commercieel gezien de beste zaken deed.

Maar na 1975 raakte zowel zijn muziek- als filmcarrière meer en meer in het slop. Verkeerde vrienden, te veel poeder, te veel drank.

Ringo wisselde sneller van platenlabel dan van woonplaats (al heeft hij in Engeland, de VS, Nederland en Monaco gewoond), allemaal tevergeefs. Elke plaat was slechter dan de volgende. Het ultieme dieptepunt was een album dat hij met Elvisproducer Chip Morman opnam in Memphis. Ringo was op dat moment zwaar aan de drank. Toen Morman het album wilde uitbrengen voelde Ringo - inmiddels weer op het rechte pad -zich genoodzaakt om zijn eigen product door de rechter te laten verbieden.

 

Eerlijk gezegd was het niet eens het slechtste werk van Ringo. Hij nam een aardig duet op met Bob Dylan en wat covers. Waaronder de Billy Swan klassieker I Can Help, waaraan overigens Elvis zich ook al eens vergrepen had.

 

De laatste jaren gaat het beter met Starr. Hij toert met zijn All-Starr band door Amerika en maakt albums die af en toe opgeleukt worden door bijdragen van bekende artiesten en gezellig voortkabbelen met een enkele positieve uitschieter.

 

{youtube}nqeleIqkYjo/295/180/1{/youtube}

 

Ook als hij bijdragen leverden aan albums of nummers van anderen. En dat maakt hem tot een briljante gitarist. Aanvankelijk moest met name Lennon niks hebben van de 15-jarige Harrison, Lennon was immers een stuk ouder, drie  jaar maar liefst.

 

Maar toen Harrison in 1958 foutloos het instrumentaaltje Raunchy speelde kreeg hij toch het voordeel van de twijfel en werd hij bij The Quarrymen - de voorloper van The Beatles - ingelijfd. Met name de eerste jaren moest Harrison nog veel leren. Ook solo's spelen lag Harrison nog niet heel erg. En de solo van A hard day's night ging Harrison te snel, dus werd die op halve snelheid opgenomen.

 

Een beetje gemeen maar we nemen even wat mislukte Harrisongitaarspel uit de eerste jaren door. We horen achtereenvolgend een stuk van de tape uit 1960,een mislukte solo uit The One after 909, het begin van de eerste take van Help (maar ook nog wat andere takes van dit nummer) en de allerslechtste: de mislukte solo uit A hard Day's night (take 3) Raunchy was niet alleen het nummer dat George Harrison tot een Beatle maakte: toen The Beatles zonder Lennon - The Threetles dus - in 1995 nog een keer met z'n drieën jamden op oude rock 'n' roll nummers begonnen ze met Raunchy, gevolgd door een van de allereerste McCartneysongs, thinking of linking en de Elvisklassieker Blue Moon of Kentucky.

 

En 35 jaar na dato speelde Harrison Raunchy nog steeds uit de losse pols weg. En tot op heden zijn de opnames niet op cd verschenen.....

 

One after 909:

 

Help:

A hard….